Zal het nu dan…?
Nog 3, 2, 1….
Dat slangetje naar je maag die jij steeds niet zitten liet. Dat loopt aan zijn eind maar dat weet jij niet.
Nog 3 dagen moet hij blijven zitten. Maar na 2 dagen houd jij het voor gezien, uit dat ding lijk jij te zeggen, dat gepriegel in je neus zie je geen dag langer meer zitten.
Je mag het van de dokter proberen, waar het eerder bij pogingen blijven drink je nu de fles leeg. Het lukt, wat doe je het toch knap, wat zijn wij trots! En dat slangetje wat zijn werk goed gedaan heeft nemen we (schoon) mee naar huis. Je weet wel dat slangetje wat in je maagje verbleef.
Het slangetje wat je van je kracht voeding heeft voorzien. Het slangetje wat het lucht uit je maagje hield en ooit werdt; afwachten of hij mee naar huis gaat, wellicht – misschien -. Dat (nou ja, 1 van de zovelen) ligt nu in je doosje met spulletjes die je zo nodig had maar nu lekker niet meer, we houden ze voor gezien.
Je neusje…!! Je wang, wat een ander gezicht zo zonder slangetje in je gezicht. Je slaapt verdediger dan ooit, het is alsof je licht geeft in het zachte maanlicht.
