In de vroege ochtend stonden wij om 4 uur op om richting Limburg te vertrekken. Het vrouwendagcentrum is op de 2e etage, routenummer D met de kleur groen. Toen wij aankwamen was alles nog dicht en was het even zoeken waar we moesten zijn. Je moet in ieder geval de lange loopbrug door en in het volgende gebouw naar de 2e etage met de lift of trap. Het klopt dat je een aardig stuk moet lopen voor je er bent 😉 Eenmaal op de juiste plek worden we uiterst vriendelijk geholpen en ten woord gestaan, ze leggen ook steeds uit waar we precies heen moeten voor de onderzoeken waardoor het een minder groot zoekplaatje wordt. Wij blijken niet de enige te zijn, het is wat dat betreft een fabriek, tegelijk heeft het iets treurigs omdat het allemaal vrouwen zijn met een gecompliceerde zwangerschap of er één gehad hebben.
Het is uiteindelijk 8 uur als we door de verpleegkundige geroepen worden. Volgens de lijst die thuisgestuurd is, wordt er wat bloed afgenomen en de lengte en gewicht gemeten. De verpleegkundige geeft aan dat ik er nog wel even zit en haalt mijn man erbij. Het bloedonderzoek is zowel voor het berekenen van de herhalingsrisico’s ed als voor een lopende studie, ik hoop dat tegen de tijd dat mijn dochter een kinderwens heeft er meer bekend is en er beperkt/voorkomen kan worden dat zij ook zwangerschapsvergiftiging krijgt.
Ik lever de urinebokaal in, waarna ik aangesloten wordt op het bloeddruk apparaat. Gedurende 30 min (uiteindelijk 45 min) wordt de bloeddruk herhaaldelijk gemeten. Hieruit wordt een gemiddelde berekend. Nadat mijn buurvrouwen een ECG hebben gehad is het de beurt aan ons. We worden naar een andere ruimten gebracht, hierdoor lopen we langs de NICU. De verpleegkundige maakt een ECG (hartfilmpje) en stelt vervolgens een hoop vragen. De anamnese die gevraagd wordt om thuis in te vullen blijkt meer voorbereidend werk te zijn. Zodat als ze de vragen stelt je het antwoord weet. Het daadwerkelijke opname formulier vult de verpleegkundige in en die is dan ook een stuk uitgebreider. Aan alles en iedereen op deze poli kan je merken dat ze weten waar je het over hebt, ze houden uit zichzelf bv al rekening met geheugen en concentratie problemen. Dit zie je ook aan de manier van doorvragen, je voelt je er echt veilig en fijn! Een immens verschil met ”mijn eigen ziekenhuis”.
Het is inmiddels al 10.30 uur, mijn advies voor jullie is; neem wat te eten mee! Ik had er geen rekening mee gehouden dat het een academisch ziekenhuis is en de verpleegkundige zelf het bloed afnemen. Ik had hierna verwacht wat te kunnen eten. Uiteindelijk zit je dus een paar uur op de afdeling, zorg dat je wat meeneemt, zeker al je net als ons al vroeg uit de veren bent.
Nadat we wat gegeten hebben gaan we naar het Hart en Vaat Centrum wat al een ziekenhuis op zich is. Wat een hoop mensen, de wachtkamer is overvol waardoor de rij buiten doorloopt. Bij de balie wordt het formulier aangenomen waarna de betreffende mevrouw ons vriendelijk te woord staat en verteld dat wij ergens anders gaan zitten ivm de prikkels. Op de aanvraag staat gyn protocol en daardoor weet zij al genoeg wat bijzonder dat in zo’n groot ziekenhuis ook zij weet wat zwangerschapsvergiftiging inhoud.
In de wachtkamer hoeven we maar even te wachten tot de verpleegkundige mij binnen roept. Het is een jonge verpleegkundige, we hebben gezellig gepraat en gelachen tijdens het onderzoek. Naar afloop kleed ik mij weer aan maar dan gaat het even mis, ik ben met oriëntatie kwijt, weet niet meer waar ik ben en wat ik moet doen. Zij ziet dit en weet mij weer te herpakken. Ik zie dat het haar raakt, sorry zegt ze. Helemaal niet nodig, natuurlijk! Ze verteld dat ze het zo heftig vindt! Ze ziet veel HELLP vrouwen met gelukkig niet allemaal in dezelfde maten geheugen problemen maar nu ze mij ziet beseft ze nog meer wat het inhoud. Ik vindt het zo erg voor je, het beïnvloed zo de rest van je leven, je bent nog zo jong! Geraakt door dit alles vertrekken wij naar de laatste stap van vandaag; de plasma test.
Aangezien het nucleaire geneeskunde betreft moeten we natuurlijk naar de kelder toe, ik sta er niet meer van te kijken maar we komen een stel tegen die net bestralingen heeft gehad en er erg van schrikt dat ook het mortuarium hier gelegen is. Ja, daar loop je langs, je kan maar gewaarschuwd zijn maar goed je loopt ook langs de technische dienst, kleding automaten, eigenlijk alles wat in andere ziekenhuizen ook in de kelder te vinden is.
Bij de balie krijgen we te horen dat ivm de stralingen mijn man niet mee naar binnen mag, kleine tegenvaller, de angst van ervoor staat mij nog nabij. Waarschijnlijk combinatie van nieuwe omgeving en vermoeidheid maakt dat korte termijn niet optimaal is. 2 verpleegkundige roepen mij binnen, hier worden 2 infusen ingebracht. Via infuus 1 wordt de radioactieve stof toegediend, hier voel je niets van. Ik kreeg een hoop vragen hierover, maar je voelt er helemaal niets aan. Hooguit dat het even koud aanvoelt en later iets brand maar dat heb je vaker met infusen. De stralingsbelasting komt overigens overeen met de hoeveelheid straling die je krijgt bij een enkele reis naar New York.
De verpleegkundigen zetten een stopwatch en vertrekken weer. Dat hadden ze achteraf beter niet kunnen doen. Uiteindelijk raakte ik de kluts kwijt , ik was alleen op een plek waar ik nog nooit geweest was. Toen ze terug kwamen en ze aangaven dat er niemand bij mag blijven hebben is er één verpleegkundige bij mij gebleven, veel beter! Het onderzoek duurde 50 min omdat er na bepaald aantal min steeds opnieuw een buisje bloed uit het infuus wordt afgenomen, totaal 3x, dit is dan ook de reden dat je 2 infusen hebt, één voor de vloeistof en één voor de bloedafnames.
Hierna gingen we weer naar de afdeling terug, daar krijgen we de eerste uitslagen van het bloedonderzoek die ochtend. Hier kwam niets schokkends uit, hadden we eigenlijk ook niet verwacht omdat ik een paar weken ervoor nog mijn jaarlijkse controle bij de huisarts had. Ook de arts assistente is uiterst vriendelijk en duidelijk.
Gesloopt maar blij dat we geweest zijn vertrekken wij rond 13uur weer naar huis. Oh ja denk eraan dat je je kaartje betaald voor je naar de auto gaat 😉
