Yes, vandaag mag ik uit bed! Eindelijk een andere houding, de kleine zuster hoor ik vragen aan haar langere collega of ik dat wel red. Wat een onzin, kom maar op zeg ik enthousiast. Maar dan… nu komt het. Waarom voel ik het nu pas? HELP! Wat is dit nou…? .. bang.. Ik voel mijn benen niet, ik heb geen houvast…
Door het langdurig liggen en idioot hoeveelheid vocht heb ik geen kracht maar ook voel ik ze niet. Wat een beangstigend gevoel was dat. Met een fysiotherapeut heb ik het gevoel terug gekregen en leren lopen, eerst met een looprek en later met krukken. Uiteindelijk heb ik lopend, met krukken, het ziekenhuis kunnen verlaten.
Hierop word je niet voorbereid, daarom was de schrik des ter groter. Maar ook schrikken voor de omgeving, die al genoeg hebben moeten doorstaan. Ik hoop dat dit in de toekomst voor mede HELLP vrouwen en hun omgeving anders is.
